%0 Journal Article %T بررسی کارایی تجزیه طیفی زمان- بسامد لرزه‌ای به روش تعقیب تطابق در تشخیص لایه‌های نازک %J فیزیک زمین و فضا %I موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران %Z 2538-371X %A رداد, محمد %A جواهریان, عبدالرحیم %D 2012 %\ 04/20/2012 %V 38 %N 1 %P 113-131 %! بررسی کارایی تجزیه طیفی زمان- بسامد لرزه‌ای به روش تعقیب تطابق در تشخیص لایه‌های نازک %K تجزیه با تعقیب تطابق %K تفسیر لرزه‌ای %K ضخامت تیونینگ %K لایه‌ی نازک %K نمایش زمان- بسامد %R 10.22059/jesphys.2012.24838 %X بیشتر تغییرات زمین‌شناسی یک پاسخ لرزه‌ای دارند اما گه‌گاه در گستره‌های طیفی خاصی بیان می‌شوند که در داده‌های با باند وسیع پنهان شده‌اند. تجزیه طیفی زمان- بسامد یکی از روش‌هایی است که به‌کار می‌آید تا به تفسیر چنین مواردی کمک کند. روش‌های زمان- بسامد متعدد هستند و از میان آنها می‌توان به روش‌های تبدیل فوریه زمان-کوتاه، تبدیل موجک پیوسته، توزیع ویگنر- ویل، تبدیل S و روش تجزیه با تعقیب تطابق اشاره کرد. روش تجزیه با تعقیب تطابق نسبت به دیگر روش‌های زمان- بسامد مورد استفاده در لرزه‌شناسی جدیدتر است. به‌طورکلی تجزیه طیفی کاربرد‌های بسیار زیادی در تفسیر مقاطع لرزه‌ای دارد که نیاز به بررسی و توسعه آنها بیشتر می‌شود. بعضی از ساختارهای زمین‌شناسی نظیر لایه‌های نازک و تعداد زیادی از مخازن هیدروکربوری از نوع چینه‌ای، در زیر حد تفکیک‌پذیری عمودی لرزه‌ای (ضخامت تیونینگ) هستند. به‌عبارتی به‌علت ضخامت کمشان، در مقاطع لرزه‌ای بازتابی قابل تشخیص نیستند. در همین زمینه به تصویر کشیدن ساختارهای زمین‌شناسی کوچک‌مقیاس یکی از موارد مهم تفسیری است. در این مقاله عملکرد روش تجزیه با تعقیب تطابق در تحلیل زمان- بسامد مقاطع لرزه‌ای به‌منظور آشکارسازی و تشخیص لایه‌های نازک روی داده‌های مصنوعی (شامل دو مدل لایه‌ی نازک ساده و نیز مدل گوه‌ای) و داده‌های حقیقی بررسی شده است. مشاهده شد که با مقاطع تک‌بسامد، تفسیر لایه‌های نازک آسان‌تر می‌شود؛ همین‌طور اثر مقاطع تک‌بسامد با بسامد زیاد برای تشخیص و تفکیک لایه‌های نازک نشان داده شده است. در پایان روشن شد که برای مدل لایه نازک ساده، هرچه بسامد موردنظر در مقاطع تک‌بسامد بیشتر باشد، توانایی جداسازی مرز لایه‌ها افزایش می‌یابد. در مورد مدل گوه‌ای نیز با افزایش بسامد، حد تفکیک مرز لایه‌ها به سمت ضخامت‌های کمتر منتقل می‌شود. به‌این‌ترتیب که ضخامت تیونینگ از 19 متر در مقطع لرزه‌ای اصلی تا 12 متر در مقطع تک‌بسامد 80 هرتزی کاهش می‌یابد. بنابراین آشکارسازی لایه‌های با ضخامت کمتر میسر می‌شود. همچنین در داده‌های حقیقی با تجزیه‌ی طیفی به روش تعقیب تطابق، وجود لایه‌ی نازک در حالی آشکار می‌شود که در مقطع لرزه‌ای امکان مشاهده آن وجود ندارد. %U https://jesphys.ut.ac.ir/article_24838_26f41f78bbaefc48d4c875f546965dd6.pdf