استفاده از اطلاعات مغناطیسی هوائی با کیفیت بالا جهت تهیه نقشه زمین شناسی سنگهای ویلیا ما در بلوک الری استرالیای جنوبی به منظور اکتشاف افقهای معدنی

نویسندگان

چکیده

سنگهای پروتروزوئیک پیشین و میانی ویلیاما از غرب ایالت نیوسات ویلزتا شرق استرالیای جنوبی (نقشه کرنه مونا از بلوک الری) گسترش دارد. این توالی از پایین به بالا از مجموعه سنگهای گنایسی و میگماتیت‘ کوارتز و فلدسپات دار‘ کالک سیلیکات دار‘ بیمبا و پسامیتی- پلیتی تشکیل شده است. قسمتهای میانی این توالی از نظرچینه شناسی با واحدهای بلوک بروکن هیل در ایالت نیوسات ویلز که معدن معروف بروکن هیل را در بر داشته مطابقت دارد.
سنگهای ویلیاما در ورق 250000 :1 کرنه مونا دارای افق مغناطیسی مشخص است که شامل:1-مجموعه سنگهای کوارتز و فلدسپات دار2- مجموعه کالک سیلیکات دارو 3- سنگهای کالک آلبیت دار(تغییر تدریجی مجموعه 1به 2) می باشد. با استفاده از داده های مغناطیسی این افق مغناطیسی مشخص امکان تهیه نقشه افقهای فلزات پایه بین لایه ای و داخل لایه ای را که رخنمون ندارند فراهم ساخته است. این افقها از عرض جغرافیایی 32ْ جنوبی تا 30َ و 31ْ جنوبی و طول جغرافیایی 140ْ شرقی تا 141ْ شرقی در نقشه های 100000 :1 کالابیتی و مولیونگاری (7200 کیلومتر مربع) گسترش دارند. مجموعه غیر مغناطیسی بیمبا در توالی حاوی کانیهای سولفوری بوده و دارای پتانسیل اقتصادی است که هدف اکتشافی نیز می باشد. محل و موقعیت مجموعه بیمبا را می توان با توجه به محل مجموعه مغناطیسی سنگهای کوارتز و فلاسپات دار و شیب بدست آمده از مدل سازی مغناطیسی استنتاج کرد.
افق مغناطیسی مشخص (شاخص مغناطیسی) که یک پدیده محرز در نقشه های مغناطیسی می باشد امکان تهیه نقشه از چینهائی راکه محورشان در جهت شمال شرق- جنوب غرب و شکستگیهای بزرگی را که امتداد آنها شمال غرب- جنوب شرق و شمال شمال شرق-جنوب جنوب غرب است فراهم آورده است.اطلاعات مغناطیسی نشان می دهد که سنگهای ویلیاما از بیرون زدگیهای مختصری درعرض جغرافیایی 32ْ به عرض جغرافیایی 30َو 31ْ و عرض جغرافیایی 31ْ (نقشه 250000 :1) و احتمالا به مناطق مرکزی کراتون کرنه مونا گسترش دارند. منبع بیش از نیمی از آنومالیهای مغناطیسی درنقشه 250000 :1 کرنه مونا سنگهای ویلیما بوده که با رخنمون داشته ‘ و یا نزدیک سطح قرار داشته و یا پوشیده می باشند. نقشه های مغناطیسی از این منطقه وجود انواع مختلف گرانیتهای نفوذی پوشیده را نشان می دهند. عمق منابع مغناطیسی و واکانیکی در سه ربع شرق ورق 100000 :1 بناژری از منطقه کرنه مونا کمتر از 350 متر بوده و تقریباً نیمی از آنها کمتر از 200 متر عمق دارند در چنین اعماقی استخراج مواد معدنی که ممکن است که اقتصادی نیز باشد امکان پذیر است. تعبیر و تفسیر مغناطیسی نشان می دهد که سنگهای ویلیاما در نیمه غربی نقشه 100000 :1 بناژری دراین اعماق کم مشاهده نمی شود. عمق تعیین بوسیله اطلاعات مغناطیسی با اطلاعاتی که از حفاریهائی که بطور پراکنده در منطقه صورت گرفته است هم آهنگی کامل دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

-

چکیده [English]

The Early to Middle Proterozoic Willyama Inliers in western New South Wales extend to the Curnamona section of the Olary Block in eastern South Australia. In
succession, these rocks consist of the Composite gneiss and migmatite Suite, the Quartzofeldespathic Suite, the Calcsilicate Suite, the Bimba Suite, and the Psammo
pelite Suite. The middle parts of the succession correlate stratigraphically to the units within the Broken Hill Block in New South Wales which host the well known Broken
Hill orebody. The Willyama Inliers in the Curnamona 1:250,000 sheet contain a magnetic marker horizon which consists of (i) The Quartzofeldespathic Suite, (ii) The
Calcsilicate Suite and (iii) The calcalbitite rocks (the gradation between the two Suites). This allows mapping these stratiform stratabound anomalous base metal horizons under
cover from latitude 32°S to 31°30'S and longitude 140_ to 141_ on the Kalabity and Mulyongari 1:100,000 sheets (7200 km2) using the magnetic data. The position of the non-magnetic, sulphidic and economic target, the Bimba Suite, can be deduced from the
location of the Quartzofeldespathic magnetic marker and the dip as determined from the magnetic modelling.
The magnetic marker, a distinctive feature on the magnetic maps, allows mapping of folds whose axes trend Northeast-Southwest and major shears which strike NW-SE and
NNE-SSW. The magnetic information indicates that the WilIyama rocks extend further north of the limited outcrop (latitude 32° OO'S) to latitude 31° 30'S; and to the Frome area (latitude 31 ° 00' S); and probably to the central area of the Curnamona Craton along the eastern part of the Benageri ridge. On the Curnamona 1 :250,000 sheet half
the magnetic anomalies arise from the Willyama rocks outcropping, near surface or covered. The magnetic maps indicate various types of granitic intrusions under cover.
The depth to the magnetic sources on the eastern three quarters of the Benageri 1:100,000 sheet in the Curnamona area is less than 350 metres and almost half of them are less than 200 metres deep. Such depths would not rule out exploitation of any orebodies which may be located in this prospective region. Magnetic interpretation shows that no willyama rocks are present at such relatively shallow depths in the western half of the benageti 1:100,000 sheet. This is cinsistent with the occasional drill hole data.

کلیدواژه‌ها [English]

  • aeromagnetic
  • curnamona
  • magnetic marker
  • suite
  • willyama