تقویت امواج لرزه ای در محل های پوشیده از آبرفت‘ پدیده شناخت شده ای است که بارها هنگام وقوع زمینلرزه مشاهده شده است. انداز گیری مقدار فاکتور تقویت دامنه هم به منظور تهیه نقشه های خرد پهنه بندی‘ و هم به عنوان یکی از عوامل مؤثر در طراحی سازه ها در مناطق لرزه خیز مورد توجه است. انتخاب روشی که این کمیت را تا حد امکان نزدیک به واقعیت بر آورد کند‘ از موضوعات مورد بحث می باشد . در این بررسی که درمنطقه شهرری واقع د رجنوب شرقی تهران‘در محدوده کوه های بی بی شهر بانو‘ انجام گرفته کوشش در اندازه گیری این کمیت بوده است. هدف بررسی حاضر‘ از یک طرف مقایسه بین دو نوع موج از نظر چشمه مولد ارتعاشات است‘ بدین معنی که در نوبت نخست داده ها مربوط به ارتعاش ها ی حاصل از انفجار دینامیک و در نوبت بعدی داده های مربوط به ارتعاش های ناشی از میکروترمورها بوده است. از سوی دیگر مقایسه بین دو روش در پردازش داده ها یعنی روش ناکامورا و روش ایستگاه مرجع صورت گرفته است. نتیجه این بررسی را به این صورت می توان خلاصه کرد که: هم در مورد انفجار وهم در مورد میکروترمورها ‘ فاکتور تقویت دامنه به دست آمده از روش ناکامورا بزرگ تر از فاکتور به دست آمده ا زایستگاه مرجع است. و از طرف دیگر ‘ هم در مورد روش ناکامورا وهم در مورد روش ایستگاه مرجع فاکتور تقویت دامنه به دست آمده از امواج ناشی از انفجار ‘ بزرگ تر از فاکتورهای تقویت دامنه به دست آمده از امواج میکروترمورهاست. فاکتورهای تقویت دامنه اندازه گیری شده در شکل های 1 تا7 این مقاله نشان داده شده است.
)