در این مقاله با استفاده از اطلاعات موجود در بانک اطلاعاتی مرکز لرزه‌نگاری کشوری از سال 1996 تا 2005 میلادی، زمان سیر امواج لرزه‌ای در 9 ایستگاه شبکه لرزه‌نگاری تهران که بیشترین تعداد زمان- رسیدها را ثبت کرده‌اند مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای این‌کار میانگین زمان باقی‌ماندة امواج P ثبت شده در فواصل 100 کیلومتری در پنجره‌های 5 درجه آزیموت ایستگاهی، برحسب آزیموتت پشتی (Back Azimuth) رسم شد و یک منحنی مطابق معادله (1) بر آن برزاش شد. از رسم زمان باقی‌مانده برحسب آزیموت ایستگاهی و برازش یک منحنی وابسته به آزیموت ایستگاهی می‌توان تغییرات قاعده‌مند در زمان باقی‌مانده در ایستگاه‌ها را بررسی کرد. در این بررسی مقدار ثابت در معادله برزاش شده که نشانگر شیفت کلی داده‌ها است درحکم معیاری از خطای قاعده‌مند مطرح می‌شود. نتایج به‌دست آمده براساس روش فوق نشان می‌دهد که خطای قاعده‌مند در ایستگاه‌های دماوند، رازقان و فیروزکوه بسیار بارز است و ایستگاه‌های افجه و فیروزکوه نیز بیشترین خطا را نشان می‌دهند. ایستگاه‌های قم، ورامین و ماهدشت قابل اعتمادترین ایستگاه‌ها هستند. این تحقیق نشان می‌دهد که نیاز به در نظر گرفتن خطاهای قاعده‌مند و دستگاهی در ایستگاه‌ها به منظور بهبود مکان‌یابی زمین‌لرزه ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
)